[et_pb_section fb_built=”1″ _builder_version=”4.19.5″ _module_preset=”default” min_height=”1560.9px” height_tablet=”” height_phone=”2600px” height_last_edited=”on|phone” max_height_tablet=”” max_height_phone=”2600px” max_height_last_edited=”on|phone” custom_margin=”||148px|||” global_colors_info=”{}” theme_builder_area=”post_content”][et_pb_row _builder_version=”4.17.4″ _module_preset=”default” width=”84%” custom_margin=”|-53px||auto||” custom_padding=”|0px||||” global_colors_info=”{}” theme_builder_area=”post_content”][et_pb_column type=”4_4″ _builder_version=”4.17.4″ _module_preset=”default” global_colors_info=”{}” theme_builder_area=”post_content”][et_pb_text _builder_version=”4.18.0″ _module_preset=”default” custom_margin=”||19px|||” custom_padding=”0px|||||” global_colors_info=”{}” theme_builder_area=”post_content”]

دپارتمان کوچینگ

[/et_pb_text][et_pb_text _builder_version=”4.18.0″ _module_preset=”default” global_colors_info=”{}” theme_builder_area=”post_content”]

کوچینگ فرایندی است که در طی آن کوچ با کمک به مراجع، او را به فکر واداشته و خلاقیت درونی او را بر می انگیزاند تا نتایج رضایت بخشی در طول روند کوچینگ بدست آورد و با آگاهی بیشتر نسبت به توانمندی ها و پتانسیل درونی خود عملکرد خویش را افزایش داده و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشد.

در کوچینگ مراجع متخصص زندگی خود است ؛ وی محور بحث را مشخص می کند و کوچ گوش می دهد، مشاهده می کند، پرسشگری می کند و با ابزارهایش به مراجع در مسیر رسیدن به نتایح دلخواه کمک می دهد.

[/et_pb_text][et_pb_image src=”https://0ta100holding.ir/wp-content/uploads/2022/09/5236-scaled.jpg” title_text=”Employees giving hands and helping colleagues to walk upstairs” _builder_version=”4.18.0″ _module_preset=”default” global_colors_info=”{}” theme_builder_area=”post_content”][/et_pb_image][et_pb_text _builder_version=”4.18.0″ _module_preset=”default” global_colors_info=”{}” theme_builder_area=”post_content”]

کوچینگ شاخه ای از روانشناسی مثبت گراست که در سال 2000 رسما توسط مارتین سلیگمن رییس وقت انجمن روانشناسان آمریکا پی ریزی شد و نسخه معروف به هزاره  نشریه آمریکن سایکولوژیست را به خود اختصاص داد.بنیان اصلی این حوزه بر مفهوم زندگی در زمان حال استوار است و هدف روانشناسی مثبت گرا و کوچینگ تغییر تمرکز روانشناسی از اشتغال صرف به ترمیم بدترین چیزها در زندگی به سمت بوجود آوردن کیفیت های مثبت در زندگی است.

تمرکز کوچینگ بر راه حل های درونی، هدف گذاری و تشویق مراجع به قبول مسوولیت و تعهد به حرکت و اقدام رو به جلو است و از اینرو با  درمان(تمرکز روی احساسات و تجربیات گذشته)، مشاوره(ارایه راه حل های بیرونی و سفارشی)، منتورینگ(انتقال تجربه) کاملا متفاوت است.

خواستگاه کوچینگ حرفه ای به 1980 بر می گردد. در سال 1995 تامس لئونارد موسسه ای غیر انتفاعی با 70 عضو تشکیل داد که تا سال 2020 اعضای آن بالغ بر 53 هزار تن در سراسر جهان شده اند.گرایش ها و تخصص هایی نظیر کوچینگ رهبری، اجرایی، عملکرد، نقاط قوت، زندگی، مسیر شغلی، فروش، سلامت، والدین، تحصیلی، پروژه و …برخی از نیش مار کتهای رایج در کسب و کار کوچینگ هستند.

عموما در سازمانها در گفتگوهای دشوار برای منابع انسانی نظیر زمان  گفتگو با مافوق یا ذینفعان، یا هنگامی که نیروهای انسانی در تلاش برای کندن از وضعیت متوسط هستند، یا در زمانهایی که مدیر احساس سکون یا توقف عملکرد و یا حتی رشد و یزرگ شدن منابع را می بیند، و یا در زمانهایی که نیروی انسانی در مسیر دستیابی به اهداف سازمانی با اختلال مواجه می شود، و در هر زمان که نیاز به حرکت رو به جلو در منابع شایسته و کلیدی سازمان شناسایی می شود ؛ کوچینگ می تواند راهگشا باشد.

موقعیت هایی نظیر کم شدن روحیه فرد یا تیم، وجود موانع و گفت و گوهای درونی ،فرصت شناخت و بهره مندی از نقاط قوت، وجود تمرکز روی نقاط ضعف، وجود انتظارات غیر واقع بینانه ، نیاز به مدیریت هیجانات و استرس، کاهش اعتماد بنفس، نیاز به هدفگذاری و برنامه ریزی،نیاز به توسعه ارتباطات فردی و شغلی و حل مساله و نیز کاهش عملکرد ؛ تنها گوشه ای از موقعیت هایی است که کوچینگ می تواند نتایجی غیر منتظره خلق کند.

در کنار این دستاوردها، در موقعیت هایی نظیر اضطراب های بحرانی، افسردگی حاد، اختلالات شخصیتی، مقاومت در برابر تغییر و رشد و یا ذهنیت معجزه گرا ، کوچینگ کارکردی نخواهد داشت.

از دیگر سو بهبود عملکرد، بهبود ارتباطات، کاهش تعارضات، همسویی ارزش های با اهداف، افزایش روحیه همدلی،احساس آرامش و امنیت، پذیرش تغییرات، افزایش فروش، بهبود شاخص های بهره وری، کاهش هزینه ها و توسعه و رشد کارکنان از عمده تاثیرات سازمانی هستند که کوچینگ می تواند خلق و بازآفرینی کند و این کار را از طریق تمرکز فرد از کذشته به حال، حرکت از حال به آینده، اولویت بندی ارزش ها و تغییر در باورها  و نگرش ها ، مدیریت بر خود و توانمندی های فردی، تمایل به تغییر و رشد، شناخت و غلبه بر موانع، حرکت به سمت هدف گذاری، حرکت به سمت برنامه ریزی، حرکت به سمت عمگرایی و ایجاد تعهد و مسوولیت پذیری برای در مسیر رشد ماندن ؛ محقق می کند.

بر همین اساس ما در موسسه توسعه و پژوهش صفرتاصد با تکیه بر دانش و تجربیات ارزشمند اساتید و خبرگان حوزه منابع انسانی، دپارتمان “کوچینگ” را ایجاد نموده و علاوه بر آموزشهای فردی و سازمانی، برای اولین بار در ایران با تاسیس آکادمی کوچینگ کودک و نوجوان، گام بزرگی در توسعه این متد کاربردی در سطوح مختلف جامعه برداشته ایم.

[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]